Bomen zijn relaxt.....

1.19 Nederlandse tijd, een mooie tijd om jullie in de ochtend te verwelkom met een reisverslag vanuit Sint Maarten.

Dit is mijn derde dag alweer hier. De tijd lijkt hier te kruipen of is dit de welbekende jetlag? Wel ontzettend vervelend als je 6 uur achter loopt. Zoals vele van jullie weten ben ik niet zo'n vroege vogel. Nou moet je me hier maar eens zien. In de ochtenden ben ik tussen 6 en 7 al klaar wakker. Helaas heb ik een flinke dip in de middag, omdat het voor mijn gevoel alweer avond is. Gelukkig kan ik dit lekker camoufleren door op het strand te liggen.

Dag 1:
Anyway, even terug naar waar het allemaal begon. Jee, moet die wekker nu al gaan. Oja SCHIPHOL, SINT MAARTEN EINDELIJK! Hup de auto in op weg naar Schiphol. Nou halverwege de autorit stond het huilen me nader dan het lachen. Slecht plan om met lege maag op weg te gaan. Wat ontzettend fijn dat er een weegschaal in de vertrekhal staat. Snel even alles wegen.. Mijn koffer was met nog een kilo over, precies goed! Yeah. Nu nog de handbagage. Ik had natuurlijk veeeeeeeel te veeeeeeel spullen bij.. Hoe kan het ook anders. Bleh, 3 kilo te veel. En ik had nog wel zo goed gekeken wat er echt mee MOEST! Nou uiteindelijk heb ik afscheid genomen van mijn studieboeken. Want ja, is het echt de bedoeling dat ik hier ook stage ga lopen? Of is het echt vakantie? Nou eindelijk was ik op gewicht hoor, op naar de douane. Ik kon echt wel door de grond zakken toen er niet eens het gewicht van mijn tas gecontroleerd werd! Hallooooo, mijn studieboeken had ik dus best mee kunnen nemen.

De vlucht was echt relaxt. De 8,5 uur vliegen waar zo om. Lekker films gekeken en genoten van de culinaire hoogstandjes in het vliegtuig. Best aardig dat vliegtuigvoedsel.

Aangekomen op Sint Maarten even snel van kleding gewisseld. Het was natuurlijk veel te heet en ik voelde mezelf al wegdrijven in die hitte. Snel de koffer van de band gegrist en op weg naar buiten waar het zonnetje schijnt. Ik werd opgehaald door de directrice van de school. Deze was een beetje later, ach ik zou er snel achter omen dat horloges hier toch een afwijking hebben waardoor ze flink achterlopen. We moesten snel weg, anders zou de auto weggesleept worden. Vlugvlugvlug.

Wat ik niet wist, is dat we meteen naar de stageschool gingen. Wauw ik heb vast geen verpletterende indruk achter gelaten. Voor mijn gevoel was het al avond en ik stond flink te soppen van de hitte. Achja, ik voelde me meteen thuis. De kinderen begroeten mij met: '' goedemiddag juffrouw Laura.' En ik heb nog niet eens les gegeven! Meteen al een hoop knuffels mogen ontvangen en moeten beantwoorden of ik die en die en ook nog die uit Nederland kende.

Toen was het tijd om naar mijn paleis te gaan waar ik de komende maanden zou verblijven. Helaas moet ik volgende week weer verhuizen. Dus in plaats van lekker installeren, de koffer open geklapt en alles er nog in laten zitten. (Sorry mama, voor alle kreukels die er nu in zitten)
Op dat moment was het internet ook in de relax modus. Het leek een beetje expeditie Robinson. Zo helemaal alleen. Wat doe je als je geen internet hebt? Juist naar de MacDonalds waar ik ook nog eens flink ben afgezet omdat ik met euro's wilde betalen. Het volgende: DOLLARS pinnen.

Laura op avontuur in het stadje:
- aangestaard worden omdat het wit pijn doet aan de ogen van al die mensen hier.
- een grote verkeerschaos. Waar zijn de verkeersregels? De knipperlichten? Veel auto's hier zijn net golfbanen. Zoveel deuken en missende onderdelen.
- alle mensen die hier in de relax modus alles doen. Gewoon rustig en helemaal niet oplaten jagen.
- Nou die winkeltoko daar om de hoek is echt belachelijk duur en de Chinese dame lijkt geen Nederlands, Engels of Frans te spreken. Beetje lastig maar met handen en voeten kom je er wel.

Hierna als een haas naar huis, want mijn roomie zou thuiskomen. Een Frans meisje. Nou mijn Frans is echt SÚPER. Dat bleek toen ze Engels begon terug te praten. Jammer.

In mijn huisje is geen warm water. Op zich geen wereldramp want ik deze brandende hitte is een koudere douche best oké. Helaas is het kippenvelkoud.

In de avond lekker gaan eten met Auke en de man (Renier)bij wie ze inwoont. Een lekker Indonesisch tentje aan het water. Mijn ontgroening van Indonesisch eten. YOLO, dus Chicken Vindalloo gegeten. Héérlijk met naanbrood en lekker soppen maar. Dat was een goede keuze Auke!

Hierna tijd voor een heerlijk nachtje slaap. Jammer dat de omgeving mij dit totaal niet gunde. Muggen, blaffende honden, opstijgende vliegtuigen en scooters hadden jullie niet een dagje kunnen wachten? Lekker vroeg uit de veren. Half 6 begon de biologische klok te tikken.

Dag 2:
Opstaan, wakker worden, wak-wak-wakker worden. Fijn!
Mocht de pabo op niets uitdraaien, ik kan altijd nog de ict in. En dan vooral gericht op het aansluiten van internet. Wat een dagtaak om dit te installeren. Mijn laptop heeft bijna vliegles gehad. Oké een openbaring: ik ben totaal niet technisch en zal het ook nooit gaan leren ook!
Uiteindelijk heeft mijn next door het internet weten te fixen, en bedankt!

Jaja het moment was nu daar, skypen met het thuisfront. Even flink jaloers gemaakt met het weer en het mooie strand!

Hierna voor de tweede keer naar de stageschool gegaan om even een betere indruk te maken dan gisteren. ;) Helaas ging de jetlag vandaag ook gezellig met mij mee. Oh was zal ik dat gevoel niet missen. Op de stageschool een fijn gesprek gehad met mijn Nederlandse mentrix. Laat de kiddo's maar komen! Ik ben er klaar voor.
In de avond mijn spulletjes gepakt om bij Auke een nachtje te logeren. Lekker geslapen in haar kingsize bed. Vanochtend de ideale zondagochtend gehad. Ontbijt met Nederlandse broodjes en een goed filmpje erbij. Heerlijk. Living the good life.

Verder zijn we naar een grotere supermarkt gegaan. Wel iets anders dan die Chinese toko. Wat is dat toch fijn, ze hebben daar alles. Geen wonder dat we hier twee volle uurtjes hebben vertoeft. Zelfs een fles Malibu voor €7.50 gescoord. Wat zullen we drinken? Bij het afrekenen werden we geholpen door een zeer aardige jongeman. Zonder te vragen begon hij onze voedselvoorraad in te pakken. Hij liep zelf mee naar de auto. Helaas vond hij onze tip van $2 een beetje te weinig. Wat was hij beledigd. Sorry, toch wel arme studenten.

Hierna een rondje over Sint Maarten gemaakt. Auke achter het stuur en Renier als gids. Je kunt hier niets fout doen in de auto... Alles kan hier. Perfect voor mij dus. Toch laat ik het rijden aan Auke over. Sint Maarten is echt prachtig met bergen, blauwe wateren en palmbomen.
Na dit rondje, tijd voor een verfrissende duik. Daar waren we echt aan toe.
Eens lekker gezwommen en geschubd met het zand. Gewoon gratis, niets geen dure spullen!

Als laatste van dit nu al veel te lange verhaal een kleine kennismaking met mijn huisbaas. Helaas was deze niet al te positief.. Het slot op mijn door zou vervangen worden en wel vandaag. Toen ik thuiskwam wilde ik mijn kamer op. Hé de deur zit dicht. Het slot is dus vervangen... Even geprobeerd met de sleutel van de voordeur. Nee, hij gaat echt niet open. Dussss.. dan zit er een ding op. Bellen met de huisbazin. Haar man zou even langskomen om het zaakje te regelen. Deze beste man loopt naar binnen, duwt tegen de deur en deze gaat open. Chippies, helemaal nog geen nieuw slot... Aiai, dit zijn van de momenten. Ik was al begonnen met het graven van een kuiltje. Een uurtje later heeft deze man het slot wel echt gemaakt. Dit ging niet helemaal soepel, een mes moest er aan te pas komen..

Nu is het toch echt tijd een einde te maken aan dit verhaal. Tijd om dag te zeggen! Nog een filmpje, lekker slapen en morgen stage!

Auf wiener schnitte.

P.s gebrek aan technisch inzicht speelt weer op. Ik zit echt op Sint Maarten, maar krijg de locatie niet anders. Philipsburg Guadeloupe wordt het gewoon..