Butterflies, champions en MAHO beach

Et voilà, het is weer eens tijd voor een spliksplinternieuw verslag vanuit het nog steeds zonnige Sint Maarten.

Mijn rode velletje heeft plaats gemaakt voor een vervelend velletje met ..... kleine vreemde vochtblaasjes. Helaas daar gaat al het bruine weer... Gelukkig weet ik zeker dat ik nog bij zal kleuren voordat het weer tijd is om te vertrekken. De afgelopen dagen zijn we van strandje naar strandje gereden. Erg fijn een vakantie om lekker rustig aan te doen en gewoon lekker in de zon te liggen. Natuurlijk liggen we niet alleen maar in de zon te bakken, soms is het tijd voor serious business.

Woensdag 24 april
Zo zijn we vandaag naar 'the butterflyfarm' geweest. Voor mijn gevoel hebben we urenurenuren in de auto gezeten en veel van het landschap gezien. Zelfs een lekker biefstukje, zomaar aan de kant van de weg.

Over 'the butterflyfarm'
Bij aankomst moesten we entree betalen. Maar liefst $15 dollar vroeg de beste man aan ons. Hmm, dat is een beetje veel. Toen we vertelden dat we hier nog 3 maanden bleven ging de prijs enorm omlaag. Voor $7,50 waren wij toch mooi binnen. Vanaf nu zeggen we gewoon overal dat we 'locals' zijn. Binnen was het een waar vlinderparadijs.. Echt prachtig.. We sloten gezellig aan bij een gids die ons door het tropische bos alle mooie vlinders liet zien. En wij maar flink wat kiekjes gemaakt. We waren niet de enige die een rondleiding wilden, er waren nog een stuk of wat Engelse. Die hadden zich allemaal in het wit gekleed, dit was het advies als je wilde dat vlinders op je af kwamen. Een klein tipje, wit en witte huidskleur is een NO GO... De vlinders vonden dit vast ook, want bleven ver uit de buurt. Of kwam dit door alle oh's en ah's, die de mensen riepen?

Anyway, hierna snel het water in gestormd voor een verfrissende duik. Echt een mooi stand, met voor de verandering geen schelpzand. Gewoon wit zand, wat makkelijk af te poetsen is. Terwijl we in het water stonden, hebben we lang gepraat met een mevrouw. Haar zoon woont op het eiland. Erg fijn om eens wat meer info te krijgen...

Vrijdag 26 april
Vandaag is mijn lieve oma jarig. Gefeliciteerd!

Vandaag hadden we een activiteit van onze stageschool. We mochten mee als heuse coaches van een voetbalteam. Zoals iedereen dit weet is dit natuurlijk zeer aan mij besteed. Kom maar op....
In alle vroegte, bepakt met onze nieuwe, superhandige koelbox, gingen we op weg.
Helaas waren we 5 hele minuten te laat op het voetbalveld, nou dikke stress vanuit ons. Gelukkig heeft het nog ruim een uur geduurd voordat het hele toernooi kon beginnen.. De volgende keer kunnen we dus best een uur te laat komen!
Het was een grootse bedoeling daaro. Dit voetbaltoernooi werd georganiseerd ter eren van de kroning van koning Willem Alexander. Er waren ministers uitgenodigd om een woordje te komen spreken. Voor ons een hele happening. Hierna werd het volkslied van Sint Maarten gezongen en hierna ook nog het Wilhelmus. Klein detail: Het Wilhelmus werd gezongen door een meisje van een jaar of 8. Nu schaam ik me den diepste dat ik niet verder kom dan twee regels..

Hierna gingen de voetballers van start. Wij hebben ons opgeworpen als ware bankcoaches en de zware taak overgelaten aan een vader. Deze vader had er veel verstand van. Natuurlijk hebben we flink aangemoedigd en mede hierdoor zou het zomaar eens kunnen dat onze kids kampioen zijn geworden. Wat een kanjers!!! De prijs: Een ontmoeting met Koning Willem Alexander als hij op het eiland is..... SLIK! Is dit ook voor bankcoaches?

Hierna hebben we onze centen eens flink laten rollen in de supermarkt. We hebben Vlokken gekocht (Gewoon omdat we Nederlanders zijn)

Het schijnt dus, dat je hier goed uit kunt gaan. Tijd om dit in de avond eens te proberen. Door de zware dag en het coachen was het tijd voor een powernap. Het was de bedoeling een klein dutje te doen. Om half 1 's nachts werd ik ruw uit mijn slaap gehaald door Auke. Chippies we hadden ons helemaal verslapen.....

Zaterdag 27 april
Vandaag waren we weer toe aan een relaxte stranddag. We zijn naar MAHO beach gegaan. Dit is het ook wel bekende vliegtuigstrand. Achter dit strand ligt het vliegveld. Vliegtuigen komen erg laag aanvliegen om vervolgens te landen. Dit is echt de moeite waard. Je ziet opeens een vliegtuig op je afkomen..

Aan dit strandje ligt ook een mooie blauwe, best woeste zee. Terwijl ik me bezighield met het fotograferen van vliegtuigen, nam Auke alvast een duik.. Na een paar minuten zie ik Auke voorbij komen drijven. Erm ding, ze was onderuit gehaald door de woeste zee. We hebben onze spullen gepakt en zijn eens lekker gaan lunchen. Ik had een lekker gebraden kipfiletje en Auke een goed uitziende wrap. Helaas was het een Mexicaanse met een jerksausje. Een wat voor sausje? Nou daar kwam Auke snel genoeg achter. Eruuuuug pittig. Bij iedere hap kreeg ze het warmer. Dat terwijl ze toch erg veel pittig eten kan verdragen...

Hierna tijd voor een lekkere koude douche.. Wat zal ik dat niet missen als ik weer terug ben in Nederland. Net zoals alle huisdieren die telkens lekker mee douchen.. Al heel wat vieze spinnen zijn het afvoerputje gepasseerd. Jak..

Tijd om klaar te gaan maken voor een lekker hapje eten en een avondje stappen (poging twee)

Lots of love,
Laura